BOMBA
33. Warszawski Festiwal Filmowy
reż. Ralston Gonzales Jover
moja ocena: 5.5/10
Film Ralstona Gonzalesa Jovera ukazuje lokalne slumsy na Filipinach, społeczne masy żyjące na marginesie, z trudem wiążące koniec z końcem, każdego dnia walczące o przetrwanie. Po tym labiryncie ludzkich dramatów widza przeprowadza głuchoniemy Pipo, któremu życie ciągle rzuca różne kłody pod nogi. Mężczyzna przyjmuje kolejne baty, desperacko próbuje odbić się od dna, ale tak długo, jak jego sytuacja nie zmienia się na lepszą, tym mocniej wewnątrz niego narasta frustracja i rozgoryczenie światem, w jakim żyje. Ralston Gonzales Jover z precyzją przyzwoitego dokumentalisty i wrażliwością doświadczonego filmowca pokazuje koszmar życia w biedzie, patologie filipińskich aglomeracji miejskich, niewydolność instytucjonalną państwa i bezcelowość indywidualnej walki czy jednostkowego buntu z tak bezdusznie ułomnym systemem. Czy “Bomba” odbiega jakoś szczególnie od społecznego kina z tego regionu Azji, które regularnie pojawia się na różnych festiwalach? Nie, ale to całkiem rzetelnie wykonana, filmowa robota.
***
Kasia na WFF powered by:
