OBIETNICA PORANKA
polska premiera: 20.07.2018
reż. Eric Barbier
moja ocena: 6.5/10
Biografia wybitnego pisarza Romaina Gary’ego, z domu Kacewa – oparta na jego książce o tym samym tytule – opowiedziana przez pryzmat jego niezwykłych relacji z matką. Żydówką z Wilna, która od najmłodszych lat przekonywała syna o jego wyjątkowości, ucząc go życia w bardzo ekscentryczny sposób, stawiając przed dzieckiem przedziwne czasem wymagania (jak choćby to, że nastoletni Romain, tuż przed wybuchem II wojny światowej, powinien wsiąść w pociąg do Berlina i przeprowadzić zamach na Hitlera). Silnej zażyłości, umocnionej wybuchową mieszanką irytacji względem matczynej troski, szacunku wobec jej oddania i zwykłej, rodzicielskiej miłości, nie rozluźniła nawet nieuchronna rozłąka, gdy dorosłe dziecko w końcu musiało wylecieć spod nadopiekuńczych, matczynych skrzydeł. Jeśli ktoś zna wspaniałą prozę Gary’ego, filmowa „Obietnica Poranka” będzie jej fajnym uzupełnieniem, rzucającym nowe światło na postać francuskiego literata, a przede wszystkim jego osobliwe związki z kobietami. Najpierw wyraźnie starszą od niego brytyjską historyczką Lesley Blanch, później z dużą młodszą, popularną aktorką Jean Seberg. Żadna nie miała po prostu szans wypełnić w życiu pisarza pustki po najważniejszej kobiecie jego życia. Relacja Romaina z matką miała wymiar nie tylko totalny (kobieta będąc tysiące kilometrów od swojego syna miała na niego ogromny wpływ), była bardzo melodramatyczna, ale też autentyczna i wzruszająca. Ninę Kacew w filmie Erica Barbiera koncertowo zagrała Charlotte Gainsbourg, oddając z niesamowitą lekkością całą palet skomplikowanych emocji, jakie towarzyszyły jej bohaterce. W pierwszej ekranizacji „Obietnicy Poranka”, zrealizowanej przez Julesa Dassina w 1970 r., w matkę pisarza wcieliła się grecka aktorka, Melina Mercouri. Równie charyzmatyczna i charakterna, ale pozbawiona tej niesamowitej czułej, ulotnej ironii, którą zaimponowała tu Gainsbourg.