PANAMA
31. Warszawski Festiwal Filmowy
reż. Pavle Vučković
moja ocena: 4/10
Zupełnie nieudaną próbą pokazania, jak nowe media determinują współczesną komunikację między młodymi ludźmi, podjął w “Panamie” Pavle Vučković. Chłopak spotyka dziewczynę i uzgadniają ze sobą, iż ich relacja przybierze formę otwartego związku. Jednak żadne z nich z czasem nie wydaje się być zadowolone z tego rozwiązania. Zamiast wyjaśnić między sobą różne kwestie, dziewczyna będzie głównie cierpieć i płakać, zaś chłopak robić jej wyrzuty i śledzić ją po internetowych wpisach i filmach. Momentami stanie się to niemalże karykaturą “Fatalnego Zauroczenia”. Gdzieś na boku historii chłopaka i dziewczyny pojawia się też inne wątki – nie wiadomo jednak po co i w jakim celu. W tym roku w Rotterdamie jedną z głównych nagród zdobyła peruwiańska “Wideofilia” – też niekoniecznie udana, ale przynajmniej z odwagą i dużo większym sensem sięgająca po język mediów społecznościowych niż to ma miejsce w przypadku serbskiej “Panamy”.
[youtube=https://www.youtube.com/watch?v=cFtwLk9AAx0]
***
Kasia na WFF powered by:
