W kinie: 1917
W kinie: 1917
  1917 polska premiera: 24.01.2020 reż. Sam Mendes moja ocena: 6/10   Film Sama Mendesa (a może jednak Rogera Deakinsa?) to triumf filmowej techniki nad narracyjnym storytellingiem. W tym pierwszym aspekcie zachwyca “1917” autentyczną scenerią łąk i pól oraz zapachem…
W kinie: Proxima
W kinie: Proxima
  PROXIMA polska premiera: 24.01.2020 reż. Alice Winocour moja ocena: 6.5/10   Nie ma czegoś takiego jak idealny kosmonauta, tak samo, jak nie ma czegoś takiego jak idealna matka – powie do Sary (Eva Green) jej kolega z ekspedycji Mike…
W kinie: Richard Jewell
W kinie: Richard Jewell
  RICHARD JEWELL polska premiera: 24.01.2020 reż. Clint Eastwood moja ocena: 5.5/10   Przypadek Richarda Jewella (Paul Walter Hauser) wydarzył się w połowie lat 90., ale znaleźć w nim można zaskakująco dużo punktów stycznych z czasami współczesnymi. Clint Eastwood absolutnie…

W kinie: 1917

f1917

 

1917
polska premiera: 24.01.2020
reż. Sam Mendes

moja ocena: 6/10

 

Film Sama Mendesa (a może jednak Rogera Deakinsa?) to triumf filmowej techniki nad narracyjnym storytellingiem. W tym pierwszym aspekcie zachwyca “1917” autentyczną scenerią łąk i pól oraz zapachem świeżo wyrywanej z korzeniami trawy i drżącej od wybuchów ziemi, realnym harmiderem ogromu statystów i uwodzicielską magią wirtuozerskiego mastershota, pozwalającego nam poczuć się, jak w grze komputerowej, jednym z uczestników survivalu w okopach pierwszej wojny światowej. Kino jako doznanie – jak rzadko się z tym spotykamy w tych czasach! “Ostatnim sprawiedliwym” tych właściwości X Muzy wydaje się niszowy jak na realia współczesności László Nemes, bynajmniej nie reżyser stojący za jednym z Bondów. Z drugiej strony, realizacyjne mistrzostwo filmu odciąga – całkiem skutecznie – uwagę od pewnej maskarady, kryjącej się w jego treści. Udająca kameralną i liryczną historia o człowieczeństwie i dzielności w paskudnych okolicznościach w rzeczywistości uderza w dokładnie takie same, a może nawet mocniejsze tony niż hollywoodzkie widowiska pokroju “Szeregowca Ryana”. Ma epickie pretensje i monumentalną formę precyzyjnie zainscenizowanego spektaklu wojennego, w którym niby nie brakuje błota, rozkładających się ciał ludzi i zwierząt, zgliszczy miasteczek i boleściwych twarzy na wpół żywych, brudnych żołnierzy, przerażającej ciszy pól bitewnych, a mimo to uderza w tym wszystkim wrażenie nadmiernej estetyzacji teatru wojny, poetyckości wymuszonej, a nie faktycznie odczuwanej. Na przeciwległym końcu dla “1917” powinno znaleźć się głośne dzieło “I młodzi pozostaną”, w którym Peter Jackson ożywił wspomnienia mężczyzn żyjących już chyba tylko w archiwach BBC i Imperial War Museums. Oddał im głos i nadał ich słowom namacalnych walorów i kontekstów, ale znów bliżej tej produkcji do telewizyjnego reportażu niż chwytającego za serce kina. Pod tym względem Mendes i Deakins oferują żywsze doświadczenie, ale ciągle takie z gatunku zbyt wystudiowanych i pozbawionych emocji.

 

Kasia Film Brak odpowiedzi

W kinie: Richard Jewell

rjewell

 

RICHARD JEWELL
polska premiera: 24.01.2020
reż. Clint Eastwood

moja ocena: 5.5/10

 

Przypadek Richarda Jewella (Paul Walter Hauser) wydarzył się w połowie lat 90., ale znaleźć w nim można zaskakująco dużo punktów stycznych z czasami współczesnymi. Clint Eastwood absolutnie nie kryje się z tym, że właśnie tę korelację w swoim filmie chce szczególnie uwypuklić i na niej się skupić. Pewnie dlatego pierwsza, ekspozycyjna część jego opowieści, w której poznajemy tytułowego bohatera, jego paranoiczne zainteresowanie tematem prawa i porządku oraz ślepą wiarę w służby mundurowe, reżyser potraktował tak skrótowo i technicznie. Jako element filmowej narracji, które zgodnie ze sztuką trzeba po prostu szybko odhaczyć. Po niej wrzuca Jewella w główną część historii. W Atlancie trwają Igrzyska Olimpijskie, ludzie gromadzą się nie tylko na arenach sportowych, ciesząc się tym świętem. Jedno z takich wydarzeń – koncert muzyczny w parku – ochrania misiowaty Richard. Praca w służbach porządkowych to jego życiowy wybór i niemała obsesja. Doskonale orientuje się w przepisach i procedurach, potrafi być spostrzegawczy, ale też nadgorliwy. Wszystkie jego cechy ściągają wzrok Jewella na porzucony pod ławką plecak. Alarmując kolegów z ochrony, znajdują tam bombę i prowadzą proces ewakuacji. W ten sposób udaje się ograniczyć liczbę ofiar wybuchu w miejscu publicznym. Richard Jewell staje się narodowym bohaterem, ale za chwilę także głównym podejrzanym, bo pasuje do jednego z profili FBI. Temat podłapuje prasa, linczując pracownika ochrony nim na dobre rozkręciło się śledztwo. Przebieg zdarzeń oraz mechanizmy, które zadziałały i zawiodły w sprawie Jewella Eastwood odtwarza z zegarmistrzowską precyzją. W uniwersum tej opowieści nie zabrakło też postaci-symboli – twardogłowego agenta federalnego (Jon Hamm), chorobliwie ambitnej dziennikarki na oślep goniącej za sensacyjnym tematem (Olivia Wilde), oddanej synowi, kochającej matki i jednej z ofiar zmasowanych oskarżeń wobec Jewella (Kathy Bates) i w końcu przebojowego prawnika, który uwierzył w niewinność dawnego znajomego (Sam Rockwell). Wszystkie pionki na tej planszy poukładane są z sensem, ale też mechanicznie i bez polotu realizując konkretną tezę zawierającą się w przestrodze skierowanej przede wszystkim w stronę mediów. By analizować fakty, nie ścigać się na sensacje, nie wydawać pochopnie wyroków, pamiętać o swojej opiniotwórczej roli i niszczycielskich możliwościach. Oczernić, wykreować fake newsa jest bowiem bardzo łatwo, przeprosić za nieprawdę dużo trudniej.

 

Kasia Film Brak odpowiedzi

W kinie: Proxima

proxima

 

PROXIMA
polska premiera: 24.01.2020
reż. Alice Winocour

moja ocena: 6.5/10

 

Nie ma czegoś takiego jak idealny kosmonauta, tak samo, jak nie ma czegoś takiego jak idealna matka – powie do Sary (Eva Green) jej kolega z ekspedycji Mike (Matt Dillon). Jemu jest jednak dużo łatwiej, bo w jego przypadku w domu z dziećmi zostaje dzielnie pilnująca domowego ogniska żona, za pewnik biorąca nieobecność męża. Podczas gdy jego koleżanka z ekipy opieką nad córką dzieli się z również chodzącym z głową w chmurach ojcem (Lars Eidinger). Dosłownie, bo mężczyzna także pracuje w tej samej branży, wysyłając w coraz to odleglejsze zakątki kosmosu satelity. 7-letnia Stella zna dokładnie protokół wylotu rakiety, w której na pozaziemską ekspedycję wyleci jej mama, ale nie ma pewności, gdzie będzie mieszkać i czy znajdzie rówieśników, z którymi będzie mogła spędzać czas jak każdego normalne dziecko w jej wieku. Na początku “Proxima” wydaje się zmierzać w kierunku feministycznej rozprawki o kobiecie, która przebija szklane sufity w wyjątkowo zmaskulinizowanej branży. Na każdym kroku sugerują jej, by brała lżejsze programy treningowe albo żartuje się, że Francuzka w kosmosie to dobra rzecz, bo przedstawicielki tej nacji ponoć dobrze gotują. Alice Winocour dość szybko i bardzo zdecydowanie skręca jednak z tej drogi, proponując zupełnie inną trajektorię spojrzenia na kwestię kobiety w programie Europejskiej Agencji Kosmicznej. Historia Sary rozdartej między wielkim marzeniem o podróży w kosmos, na co pracowała całe życie a rolą matki dla ukochanej córki stanowi czuły rewers dla “Pierwszego Człowieka” i nieoczywisty kamień milowy w kinie emancypacyjnym. “Proxima” to kino o godzeniu wielkich ambicji z macierzyństwem, nie osądzające wyborów bohaterki ani nie deprecjonujące żadnej ze spraw, które sprawiają, że jej praca wydaje się najtrudniejszą z możliwych. Winocour wyjątkowo zgrabnie połączyła pokazane na chłodno, z niemalże dokumentalną precyzją starania masy ludzi, by wysłać w kosmos kolejną załogę astronautów i kameralną, intymną relacją matki i córki, które czeka dłuższa rozłąka. I rozterki tej pierwszej, która wie, że realizuje marzenie swojego życia, na które ciężko pracowała i któremu się poświęciła, ale też musi nauczyć się tym cieszyć i być z siebie dumna, nawet wtedy, gdy cenę za zawodowy sukces ponosi nie tylko ona, ale też jej córeczka. Eva Green jest wspaniała, a Alice Winocour po drugiej stronie kamery udowadnia, że kobieca perspektywa w opowiadaniu o macierzyństwie, ambicjach i marzeniach potrafi być diabelsko celna. Przygotujcie chusteczki.

 

Kasia Film Brak odpowiedzi

W kinie: Bombshell

bombshell

 

BOMBSHELL
polska premiera: 17.01.2020
reż. Jay Roach

moja ocena: 5.5/10

 

Cenię ten film za próbę uchwycenia mechanizmów szowinistycznego i wyjątkowo patologicznego środowiska pracy w możliwie najbardziej wielopłaszczyznowy sposób. A trzeba przyznać, że zarządzana przez Rogera Ailesa (John Lithgow) republikańska telewizja Fox News stanowiła tego modelowy wręcz przykład. I to próbę miejscami całkiem udaną, choć też narracyjnie niezbyt wyszukaną, bo oto śledzimy trzy bohaterki, które symbolizują różne sposoby radzenia sobie z molestowaniem i seksualizacją własnej osoby w swoim miejscu pracy. Dwie z tych historii mają swoją genezę w autentycznych losach prominentnych dziennikarek amerykańskich – Megyn Kelly (Charlize Theron) i Gretchen Carlson (Nicole Kidman). Trzecia zaś, niejaka Kayla (Margot Robbie), stanowi wypadkową plotek i legend krążących Ailesa dotyczących jego karygodnych, obrzydliwych zachowań względem swoich najatrakcyjniejszych podwładnych. Ten sam zabieg zastosowano też w “The Loudest Voice” – serialu HBO, gdzie dokładnie prześwietlono postać magnata medialnego, pokazując go jako geniusza, wizjonera, ale też zboczeńca i okropnego megalomana. Człowieka, który na zawsze zmienił obraz amerykańskich, a może i światowych mediów. “Bombshell” ma zupełnie inaczej porozkładane akcenty. Sięga niby po podobne wątki, ale wydźwięk filmu jest zupełnie inny. Stara się on pokazać toksyczne kulisy z Fox News (mimo że opowiada o tym case’ie bardzo szczegółowo) jako uniwersalną opowieść o fatalnym i zróżnicowanym położeniu osób, które w miejscu pracy dotyka problem nadużywania władzy, dyskryminacji ze względu na płeć, mobbingu i molestowania. Trochę karkołomny to pomysł, bo Fox News za Ailesa to wyjątkowy przypadek, gdzie nigdy nie ukrywano, dlaczego prezenterki są tak ładne i ubrane w krótkie, obcisłe spódnice. Uprzedmiotowienie kobiet przez stację krytykowano w środowisku dziennikarskim i w dobie mediów społecznościowych nie było to specjalną tajemnicą. Tymczasem większość przykładów molestowania nie jest raczej tak “widowiskowa”, oczywista i nie odbywa się przy włączonych kamerach. O tym twórcy “Bombshell” ewidentnie zapominają, bawiąc się w publicystyczny uniwersalizm i odpowiadając na społeczne zapotrzebowanie w wytykaniu dyskryminacyjnych patologii. Z technicznych spraw, to całkowicie nie rozumiem też, dlaczego twórcy nie potrafili się zdecydować, czy kopiują krnąbrny, ironiczny ton filmów Adama McKaya, czy idą w stronę poważnego kina dramatycznego. Te mające uchodzić za komediowe wstawki, zwracanie się aktorów bezpośrednio do kamery są wyjątkowo koszmarne, wybijają narrację z właściwego rytmu i dowodzą słabości Jaya Roacha – raczej wyrobnika niż wirtuoza reżyserii. Nie potrafił on nawet sensownie poprowadzić aktorek. Posągowa Theron, która zdobyła za rolę Kelly nominację do Oscara, wydaje mi się strasznie sztuczna. To raczej dobre naśladownictwo, a nie porywające aktorstwo. Totalnie też nie wierzę Margot Robbie jako naiwnej karierowiczce, której postać powinna mieć najbardziej dramatyczne konotacje, a w ogóle mnie nie obeszła. Taki to chyba niestety urok produkcji o kobietach robionych przez mężczyzn, którzy patrzą i interpretują te delikatne kwestie przez pryzmat swojej męskiej wrażliwości, nie zawsze może dobrze je rozumiejąc.

 

Kasia Film Brak odpowiedzi

W kinie: Judy

judy

 

JUDY
polska premiera: 3.01.2020
reż. Rupert Goold

moja ocena: 6/10

 

Kino biograficzne to wyjątkowo nieatrakcyjny gatunek filmowy. Rzadko bowiem zdarza się, by z nawet najbardziej fascynującego życiorysu stworzyć oryginalną, fascynującą narrację. “Judy” niestety nie wyłamuje się z tej prawidłowości, choć nie jest też do końca aż tak sztampowym, nudnym filmem. Biografia Judy Garland – niegdyś ikony Ameryki, pamiętnej Dorotki z “Czarnoksiężnika z Krainy Oz”, od najmłodszych lat “hodowanej” na gwiazdę, której w dorosłym życiu z większą ekscytacją śledzono spektakularne upadki niż filmowe i sceniczne role – to gotowy scenariusz opowieści o krętych drogach sławy i jej okrutnej cenie, jaką płaci się całe życie. Film Ruperta Goolda tej kultowej postaci przygląda się przede wszystkim w schyłkowym etapie jej kariery. Gdy wyniszczona licznymi nałogami, fatalnymi małżeństwami i bankructwami artystka, po raz kolejny próbuje stanąć na nogi, w czym ma jej pomóc niezrażona jeszcze jej wiecznymi niedyspozycjami angielska publiczność. Garland ma być może dobrą motywację – chce znów móc zająć się swoimi dziećmi, ale niestety nie ma w sobie dostatecznie dużo siły, by wyrwać się ze schematu, jaki towarzyszył jej całe życie. Znów więc wiąże się z niewłaściwym mężczyzną, poddaje się nałogom, nie zachowuje scenicznej formy, sabotując własne występy. Retrospekcje szukają (pewnie słusznie) genezy problemów Judy w odległej przeszłości, kiedy do młodej, niezwykle utalentowanej dziewczyny przyssała się cała masa doradców, prowadząca jej karierę “we właściwym” kierunku, a przy okazji pozbawiająca jej dzieciństwa i radości z życia. Nim dziewczyna skończyła 18 lat, była już uzależniona od lekarstw, pełna kompleksów i pozbawiona pewności siebie, z czym zmagała się do samego końca. Czy w “Judy” ta opowieść jest jakoś szczególnie poruszająca? Nie do końca, bo zwłaszcza te retrospektywne części to taka gatunkowa, naftalinowa konfekcja. Świetnie w roli tytułowej wypadła natomiast Renée Zellweger – aktorka, której samej we własnej karierze towarzyszą wzloty i upadki. Oscar i niezapomniana kreacja Bridget Jones z jednej strony, z drugiej – kiepskie wybory artystyczne, okresy posuchy i równie nieudane wizyty u chirurgów plastycznych. Tutaj natomiast ona bardziej jest Judy Garland niż Renée Zellweger. Widać, że cieszy się i rozumie tę rolę, porzuca własny bagaż i nakłada ten inny, dawnej gwiazdy, który dla niej samej wydaje się jednak lżejszy i znośniejszy. Wspaniale odgrywa dziewczynkę zamkniętą w ciele dojrzałej kobiety, której nigdy nie dano szansy dorosnąć do ról, jakie na scenie i w życiu dla niej napisano.

 

Kasia Film Brak odpowiedzi

OBEJRZAŁO SIĘ W 2019

styczen

20155

1. Chloé Zhao: The Rider (2017) – 7/10
2. David Slade: Black Mirror: Bandersnatch (2018) – 6/10
3. Álvaro Brechner: La noche de 12 años (2018) – 6/10
4. Jean-François Richet: L’Empereur de Paris (2018) – 5.5/10
5. Kinga Dębska: Zabawa zabawa (2018) – 5.5/10
6. Christopher Nolan: Inception (2010) – 7.5/10
7. Peter Hedges: Ben is Back (2018) – 6.5/10
8. M. Night Shyamalan: Split (2016) – 5.5/10
9. Travis Knight: Bumblebee (2018) – 5.5/10
10. Zhang Yimou: Shadow (2018) – 6/10
11. Adam McKay: Vice (2018) – 6.5/10
12. Toby Haynes: Brexit (2019) – 6/10
13. M. Night Shyamalan: Glass (2018) – 5.5/10
14. Gustavo Rondón Córdova: La Familia (2017) – 5/10
15. Jonas Åkerlund: Polar (2019) – 4/10
16. Josie Rourke: Mary, Queen of Scots (2018) – 5/10
17. Juliana Rojas, Marco Dutra: Trabalhar Cansa (2011) – 6.5/10
18. Matthew Heineman: A Private War (2018) – 5.5/10
19. Giorgos Lanthimos: The Favourite (2018) – 7/10
20. Josie Rourke: Mary Queen of Scots (2019) – 5/10
21. John McPhail: Anna and the Apocalypse (2017) – 5/10
22. Dominga Sotomayor Castillo: Tarde Para Morir Joven (2018) – 6.5/10

styczen

319

23. Tuva Novotny: Blind Spot (2018) – 6/10
23. Dan Gilroy: Velvet Buzzsaw (2019) – 5.5/10
24. Elsa Amiel: Pearl (2018) – 6.5/10
25. François Ozon: Grâce à Dieu (2018) – 7/10
26. Quan’an Wang: Öndög (2019) – 6.5/10
27: Lone Scherfig: The Kindness of Strangers (2019) – 4/10
28. Jayro Bustamante: Temblores (2019) – 6/10
29. Hans Petter Moland: Ut og stjæle hester (2019) – 4/10
30. Fatih Akin: Der Goldene Handschuh (2019) – 6/10
31. Syllas Tzoumerkas: To thávma tis thálassas ton Sargassón (2019) – 5/10
32. Teona Strugar Mitevska: Gospod postoi, imeto i’ e Petrunija (2019) – 6.5/10
33. Yuval Adler: The Operative (2019) – 5/10
34. Agnieszka Holland: Mr Jones (2019) – 5.5/10
35. Kelly Copper, Pavol Liska: Die Kinder der Toten (2019) – 3/10
36. Denis Côté: Répertoire des villes disparues (2019) – 5.5/10
37. Alejandro Landes: Monos (2019) – 7/10
38. Guy Nattiv: Skin (2019) – 5.5/10
39. Xin Zhu: Man You (2019) – 4/10
40. Angela Schanelec: Ich war zuhause, aber (2019) – 5.5/10
41. Jenna Cato Bass: Flatland (2019) – 6/10
42. Emin Alper: Kiz Kardesler (2019) – 7/10
43. Ritesh Batra: The Photograph (2019) – 6/10
44. Joanna Hogg: The Souvenir (2019) – 7/10
45. Claudio Giovannesi: La paranza dei bambini (2019) – 6/10
46. Nadav Lapid: Synonymes (2019) – 6/10
47. Gabriel Mascaro: Divino Amor (2019) – 6/10
48. André Téchiné: L’adieu à la nuit (2019) – 5.5/10
49. Xiaoshuai Wang: Di jiu tian chang (2019) – 7/10
50. Israel Cárdenas, Laura Amelia Guzmán: Holy Beasts (2019) – 5/10
51. Mateo Bendesky: Los miembros de la familia (2019) – 6.5/10
52. Michela Occhipinti: Flesh Out (2019) – 5.5/10
53. Dan Sallitt: Fourteen (2019) – 7.5/10
54. Miroslav Terzic: Savovi (2019) – 5.5/10
55. Isabel Coixet: Elisa y Marcela (2019) – 4.5/10
56. Bas Devos: Hellhole (2019) – 3/10
57. Florian Henckel von Donnersmarck: Werk ohne Autor (2018) – 6/10
58. Casey Affleck: Light of My Life (2019) – 6/10
59. Marie Kreutzer: Der Boden unter den Füßen (2019) – 5.5/10
60. Mehmet Akif Büyükatalay: Oray (2019) – 5.5/10
61. Barry Jenkins: If Beale Street Could Talk (2018) – 5.5/10
62. Nobuhiko Ôbayashi: Hanagatami (2017) – 5.5/10
63. Jan Jakub Kolski: Ułaskawienie (2018) – 6/10
64. Julian Schnabel: At Eternity’s Gate (2018) – 5.5/10
65. Jason Reitman: The Front Runner (2018) – 5.5/10
66. Alfred Sole: Alice Sweet Alice (1976) – 6/10
67. René Eller: Wij (2018) – 5.5/10

styczen

20155

68. Todd Strauss-Schulson: Isn’t It Romantic (2019) – 5/10
69. Chiwetel Ejiofor: The Boy Who Harnessed the Wind (2019) – 5.5/10
70. Clara van Gool: The Beast in the Jungle (2019) – 7/10
71. Henri Verneuil: Le clan des Siciliens (1969) – 6/10
72. Brady Corbet: Vox Lux (2018) – 6.5/10
73. Jean-Pierre Melville: Bob le flambeur (1956) – 6.5/10
74. Will Gluck: Easy A (2010) – 6/10
75. Sara Colangelo: The Kindergarten Teacher (2018) – 6/10
76. Anna Boden: Captain Marvel (2019) – 5/10
77. Pipaluk Kreutzmann Jørgensen: Anori (2019) – 5/10
78. Bora Kim: Beol-sae (2019) – 7/10
79. J.C. Chandor: Triple Frontier (2019) – 5/10
80. James Wan: Aquaman (2019) – 4/10
81. Rodrigo Sorogoyen: El Reino (2018) – 6/10
82. Jean-Pierre Melville: Le doulos (1962) – 7/10
83. Clint Eastwood: The Mule (2019) – 6/10
84. László Nemes: Napszállta (2018) – 7/10
85. Gracia Querejeta: Ola de crímenes (2018) – 5.5/10
86. Jordan Peele: Us (2019) – 5.5/10
87. David Ayer: Suicide Squad (2016) – 3.5/10
88. Alexandre Moors: The Yellow Birds (2017) – 5.5/10
89. Mar Targarona: El fotógrafo de Mauthausen (2018)- 5/10
90. Borys Lankosz: Ciemno, prawie noc (2019) – 2/10
91. Władysław Pasikowski: Kurier (2019) – 4/10
92. John Lee Hancock: The Highwaymen (2019) – 6.5/10

styczen

20155

93. Markus Schleinzer: Angelo (2018)- 6/10
94. S. Craig Zahler: Dragged Across Concrete (2018) – 6/10
95. René Clément: Jeux Interdits (1952) – 7.5/10
96. Radu Jude: Îmi este indiferent daca în istorie vom intra ca barbari (2018) – 5/10
97. Rashid Johnson: Native Son (2019) – 5/10
98. Etienne Kallos: Die Stropers (2018) – 6/10
99. Orson Welles: The Touch of Evil (1958) – 8/10
100. Věra Chytilová: Sedmikrásky (1966) – 8/10
101. Fritz Lang: M (1931) – 8/10
102. Nina Aranda: Carmen & Lola (2018) – 5.5/10
103. Érick Zonca: Fleuve Noir (2018) – 5.5/10
104. Jennifer Kaytin Robinson: Someone Great (2019) – 5/10
105. Renato De Maria: Lo Spietato (2019) – 5/10
106. Cédric Jimenez: HHhH (2017) – 5.5/10
107. Julie Dash: Daughters of the Dust (1991) – 7/10
108. Mike Leigh: Peterloo (2018) – 6/10
109. Gabriel Axel: Babettes gæstebud (1987) – 8/10
110. Elaine May: Mikey and Nicky (1976) – 7.5/10
111. Robert Bresson: Procès de Jeanne d’Arc (1962) – 6/10
112. Karyn Kusama: Destroyer (2018) – 3.5/10
113. Reinaldo Marcus Green: Monsters and Men (2018) – 5/10
114. Sólveig Anspach: Queen of Montreuil (2012) – 6/10
115. Anthony Russo, Joe Russo: Avengers Endgame (2019) – 5/10

styczen

20155

116. Frant Gwo: Liu lang di qiu (2019) – 5/10
117. François Truffaut: La Peau Douce (1964) – 7/10
118. Kinga Lewińska: 7 rzeczy, których nie wiecie o facetach (2016) – 5/10
119. Helena Wittmann: Drift (2018) – 6/10
120. Olivier Assayas: Doubles vies (2018) – 6/10
121. Hsin-yao Huang: Da Fo Plus (2017) – 5.5/10
122. Zaza Khalvashi: Namme (2017) – 6/10
123. Jonathan Levine: Long Shot (2019) – 4.5/10
124. Gilles Lellouche: Le Grand Bain (2018) – 6/10
125. Joe Berlinger: Extremely Wicked, Shockingly Evil and Vile (2019) – 5.5/10
126. Justin Kelly: Jeremiah Terminator LeRoy (2018) – 5.5/10
127. Tolga Karaçelik: Kelebekler (2018) – 6/10
128. Jacek Borcuch: Słodki koniec dnia (2019) – 5.5/10
129. Jim Jarmusch: The Dead don’t Die (2019) – 6/10
130. Quentin Dupieux: Le Daim (2019) – 6.5/10
131. Annie Silverstein: Bull (2019) – 5/10
132. Ladj Ly: Les Misérables (2019) – 5/10
133. Monia Chokri: La Femme de mon Frere (2019) – 6.5/10
134. Kantemir Balagov: Dylda (2019) – 6.5/10
135. Hlynur Pálmason: Hvítur, Hvítur Dagur (2019) – 7.5/10
136. Kleber Mendonça Filho & Juliano Dornelles: Bacurau (2019) – 7/10
137. Levan Akin: And Then We Danced (2019) – 6/10
138. Ken Loach: Sorry We Missed You (2019) – 6/10
139. Mati Diop: Atlantique (2019) – 7/10
140. Jessica Hausner: Little Joe (2019) – 5/10
141. Michael Angelo Covino: The Climb (2019) – 6/10
142. Kirill Mikhanovsky: Give Me Liberty (2019) – 5/10
143. Lorcan Finnegan: Vivarium (2019) – 5/10
144. Diao Yinan: Nan Fang Che Zhan De Ju Hui (2019) – 6/10
145. Danielle Lessovitz: Port Authority (2019) – 6/10
146. Corneliu Porumboiu: La Gomera (2019) – 7/10
147. Robert Eggers: The Lighthouse (2019) – 6.5/10
148. Terrence Malick: A Hidden Life (2019) – 5.5/10
149. Sofia Quiros Ubeda: Ceniza Negra (2019) – 4.5/10
150. Hafsia Herzi: Tu mérites un amour (2019) – 5.5/10
151. Céline Sciamma: Portrait de la jeune fille en feu (2019) – 7/10
152. Pippa Blanco: Share (2019) – 4/10
153. Andreas Horvath: Lillian (2019) – 6.5/10
154. Albert Serra: Liberte (2019) – 4.5/10
155. Ira Sachs: Frankie (2019) – 4/10
156. Oliver Laxe: O Que Arde (2019) – 6.5/10
157. Quentin Tarantino: Once Upon A Time in Hollywood (2019) – 7/10
158. J.-P. Valkeapää: Koirat eivät käytä housuja (2019) – 6.5/10
159. Joon-ho Bong: Gisaengchung (2019) – 8/10
160. Nariman Aliev: Evge (2019) – 5/10
161. Zu Feng: Liu Yu Tan (2019) – 3/10
162. Arnaud Desplechin: Roubaix, une lumière (2019) – 2/10
163. Xavier Dolan: Matthias & Maxime (2019) – 6.5/10
164. Midi Z: Nina Wu (2019) – 6/10
165. Jeremy Clapin: J’ai perdu mon corps (2019) – 6.5/10
166. Larisa Sadilova: Odnazhdy v Trubchevske (2019) – 5/10
167. Marco Bellocchio: Il Traditore (2019) – 6/10
168. Bertrand Bonello: Zombie Child (2019) – 6/10
169. Justine Triet: Sibyl (2019) – 5/10
170. Karim Aïnouz: A Vida invisível de Eurídice Gusmão (2019) – 6/10
171. Pedro Almodovar: Dolor y Gloria (2019) – 6/10
172. Abdellatif Kechiche: Mektoub, My Love – Intermezzo (2019) – 4/10
173. Elia Suleiman: It Must Be Heaven (2019) – 7.5/10

styczen

062019

174. Guillaume Senez: Nos batailles (2018) – 5.5/10
175. Sebastián Lelio: Gloria Bell (2019) – 5.5/10
176. May el-Toukhy: Dronningen (2019) – 6.5/10
177. Amy Poehler: Wine Country (2019) – 4.5/10
178. Roberto Gavaldón: Macario (1960)- 7.5/10
179. Guillaume Giovanetti, Çagla Zencirci: Sibel (2018) – 6/10
180. Dexter Fletcher: Rocketman (2019) – 6/10
181. Aneesh Chaganty: Searching (2018) – 5.5/10
182. Tim Sutton: Donnybrook (2018) – 5.5/10
183. Olivia Wilde: Booksmart (2019) – 6.5/10
184. Neil Jordan: Greta (2018) – 3.5/10
185. Youssef Chahine: Iskandria Kaman wa Kaman (1989) – 6/10
186. Bartosz Konopka: Krew Boga (2018) – 4.5/10
187. Laure de Clermont-Tonnerre: The Mustang (2019) – 6/10
188. Sophie Hyde: Animals (2019) – 6.5/10
189. Luchino Visconti: Ludwig (1972)
190. Luc Besson: Anna (2019) – 4.5/10
191. Jean-Luc Godard: Une femme est une femme (1961) – 7.5/10
192. Peter Weir: The Last Wave (1977) – 6.5/10
193. Lars Klevberg: Child’s Play (2019) – 6/10
194. David F. Sandberg: Shazam! (2019) – 4.5/10

styczen

072019

195. Chris Renaud: The Secret Life of Pets 2 (2019) – 6/10
196. David Lynch: Dune (1984) – 5/10
197. Max Minghella: Teen Spirit (2019) – 5/10
198. Harmony Korine: The Beach Bum (2018) – 5.5/10
199. Ari Aster: Midsommar (2019) – 6.5/10
200. Lindsay Anderson: This Sporting Life (1963) – 8.5/10
201. Julien Faraut: John McEnroe: In the Realm of Perfection (2018) – 6/10
202. Jean-Luc Godard: Hélas pour moi (1993) – 6/10
203. Danny Boyle: Yesterday (2019) – 4/10
204. Carlos Reygadas: Nuestro tiempo (2018) – 7/10
205. Bertrand Blier: Les Valseuses (1974) – 7/10
206. Lina Wong: Di yi ci de li bie (2018) – 6/10
207. Andreas Goldstein: Adam & Evelyn (2018) – 4/10
208. Olivier Assayas: L’Heure d’été (2008) – 7/10
209. Ico Costa: Alva (2018) – 5/10
210. Goran Paskaljević: Bure baruta (1998) – 7/10
211. Agnès Varda: Visages, villages (2017) – 7/10
212. Henri-Georges Clouzot: Le Corbeau (1943) – 7.5/10
213. Lewis Milestone: All Quiet on the Western Front (1930) – 8/10
214. Lav Diaz: Ang hupa (2019) – 5.5/10
215. Abel Ferrara: Tommaso (2019) – 4.5/10
216. Peter Strickland: In Fabric (2018) – 7/10
217. Pema Tseden: Jinpa (2019) – 6/10
218. Bartosz Grudziecki: Wycieczka (2018) – 4/10
219. Severin Fiala, Veronika Franz: The Lodge (2019) – 7/10
220. Joon-ho Bong: Gisaengchung (2019) – 8/10
221. Anna Odell: X&Y (2018) – 7/10
222. Susanne Heinrich: Das melancholische Mädchen (2019) – 7/10
223. Nietzchka Keene: The Juniper Tree (1990) – 6/10
224. Yi Ok-seop: Maggie (2018) – 4.5/10
225. Johannes Nyholm: Koko-di Koko-da (2019) – 6.5/10
226. Matthias Lintner: Träume von Räumen (2019) – 5.5/10
227. Pablo Trapero: La Quietud (2018) – 5/10
228. Sara Dosa: The Seer and the Unseen (2019) – 5/10
229. Richard Billingham: Ray & Liz (2018) – 6.5/10
230. Kiro Russo: Viejo calavera (2016) – 5/10
231. Lu Zhang: Fukuoka (2019) – 6/10
232. Jean-Pierre DardenneLuc Dardenne: Le jeune Ahmed (2019) – 5/10
233. Mark Jenkin: Bait (2019) – 5.5/10
234. Ena Sendijarević: Take Me Somewhere Nice (2019) – 7/10

styczen

082019

235. Jennifer Reeder: Knives and Skin (2019) – 2/10
236. Max Linz: Weitermachen Sanssouci (2019) – 6.5/10
237. Rania Attieh, Daniel Garcia: Initials SG (2019) – 5.5/10
238. Alejandra Márquez Abella: Las niñas bien (2018) – 6/10
239. Xawery Żuławski: Mowa ptaków (2019) – 1/10
240. Aleksander Zołotuchin: Malczik russkij (2019) – 4/10
241. Ulaa Salim: Danmarks sønner (2019) – 6/10
242. Shūji Terayama: Den’en ni shisu (1974) – 8/10
243. Béla Tarr: Sátántangó (1994) – 9/10
244. Eiichi Yamamoto: Kanashimi no Beradona (1973) – 6.5/10
245. Brian Welsh: Beats (2019) – 6/10
246. Maryam Touzani: Adam (2019) – 6/10
247. Sacha Polak: Dirty God (2019) – 6/10
248. Benjamín Naishtat: Rojo (2018) – 6/10
249. Henri-Georges Clouzot: Quai des Orfèvres (1947) – 7/10
250. Woody Allen: Rainy Day in New York (2019) – 5/10
251. Richard Linklater: Where’d You Go, Bernadette (2019) – 6/10
252. Márta Mészáros: Örökbefogadás (1975) – 7/10
253. Nicolas Bedos: La belle époque (2019) – 5/10
254. Kim Nguyen: The Hummingbird Project (2018) – 5/10
255. Josh Cooley: Toy Story 4 (2019) – 6/10
256. Tom Harper: Wild Rose (2019) – 6.5/10
257. Philippe Garrel: L’Enfant secret (1979) – 6/10
258. Claude Sautet: Max et les ferrailleurs (1971) – 8/10
259. Gene Stupnitsky: Good Boys (2019) – 6/10

styczen

092019

260. Alonso Ruizpalacios: Museo (2018) – 5.5/10
261. Martin Scorsese: Taxi Driver (1976) – 8.5/10
262. Marie Grahtø: Psykosia (2019) – 5.5/10
263. Claude Sautet: Un Coeur en Hiver (1992) – 8.5/10
263. Dimitri Mamulia : Borotmokmedi (2019) – 6/10
264. Nouri Bouzid: Les Épouvantails (2019) – 4.5/10
265. Theo Court: Blanco en Blanco (2019) – 6.5/10
266. Ben Rivers & Anocha Suwichakornpong: Krabi, 2562 (2019) – 5.5/10
267. Michael Winterbottom: The Wedding Guest (2018) – 5.5/10
268. Andy Muschietti: It: Chapter Two (2019) – 3/10
269. James Gray: Ad Astra (2019) – 5.5/10
270. Joe Talbot: The Last Black Man in San Francisco (2019) – 5/10
271. Tadeusz Śliwa: (Nie)znajomi (2019) – 5.5/10

styczen

102019

272. Todd Philips: Joker (2019) – 6/10
273. Valentyn Vasyanovych: Atlantis (2019) – 6.5/10
274. Saeed Roustaee: Metri Shesho Nim (2019) – 6/10
275. Héctor Babenco: Pixote (1981) – 7/10
276. Yaron Zilberman: Incitement (2019) – 6/10
277. César Díaz: Nuestras Madres (2019) – 6.5/10
278. Rodd Rathjen: Buoyancy (2019) – 6/10
279. Jessica Woodworth, Peter Brosens: The Barefoot Emperor (2019) – 6/10
280. Dito Tsintsadze: Shindisi (2019) – 6/10
281. Miia Tervo: Aurora (2019) – 5/10
282. Ji Zhao: Bai She: Yuan Qi (2019) – 5.5/10
283. Lech Majewski: Valley of the Gods (2019) – 5/10
284. Mina Mileva, Vesela Kazakova: Cat in the Wall (2019) – 6/10
285. Marcin Krzyształowicz: Pan T. (2019) – 4.5/10
286. Takashi Miike: Hatsukoi (2019) – 6/10
287. Rúnar Rúnarsson: Echo (2019) – 5.5/10
288. Seung-o Jeong: I-jang (2019) – 5.5/10
289. Mounia Meddour: Papicha (2019) – 6/10
290. Ali Aydın: Kronoloji (2019) – 4/10
291. Andrés Wood: Araña (2019) – 5/10
292. Tymur Yashchenko: U311 Cherkasy (2019) – 3/10
293. Shannon Murphy: Babyteeth (2019) – 7/10
294. Václav Marhoul: Nabarvené ptáce (2019) – 5/10
295. Svetla Tsotsorkova: Sestra (2019) – 6/10
296. Vinko Brešan: Koja je ovo država! (2019) – 6.5/10
297. Mirrah Foulkes: Judy and Punch (2019) – 5/10
298. Homayoun Ghanizadeh: Maskharehbaz (2019) – 5.5/10
299. Michael Kerry Matthews, Thomas Matthews: Lost Holiday (2019) – 6/10
300. Adilkhan Yerzhanov: Boi Atbaya (2016) – 6.5/10
301. Daria Onyshchenko: Zabuti (2019) – 5.5/10
302. Jan Komasa: Boże Ciało (2019) – 7/10
303. Zhangke Jia: Sanxia Haoren (2006) – 8/10
304. Carlos Conceição: Serpentário (2019) – 6.5/10
305. Steven Soderbergh: The Laundromat (2019) – 4/10
306. Maciej Pieprzyca: Ikar. Legenda Mietka Kosza (2019) – 5.5/10
307. Jennifer Kent: The Nightingale (2018) – 7/10
308. Lars Kraume: Das schweigende Klassenzimmer (2018) – 5.5/10
309. Lorene Scafaria: Hustlers (2019) – 5.5/10
310. Craig Brewer: Dolemite Is My Name! (2019) – 5.5/10

styczen

112019

311. David Michôd: The King (2019) – 6.5/10
312. Michael Steiner: Wolkenbruchs wunderliche Reise in die Arme einer Schickse (2019) – 6/10
313. Akash Sherman: Clara (2018) – 5/10
314. Julius Onah: Luce (2019) – 5.5/10
315. Lynn Shelton: Sword of Trust (2019) – 5/10
316. Patrick Brice: Corporate Animals (2019) – 3.5/10
317. Martin Scorsese: The Irishman (2019) – 7.5/10
318. Alice Winocour: Proxima (2019) – 6.5/10
319. James Franco: Zeroville (2019) – 5/10
320. Paul Harrill: Light From Light (2019) – 5.5/10
321. Scott Z. Burns: The Report (2019) – 6/10
322. Taika Waititi: Jojo Rabbit (2019) – 6.5/10
323. Martha Stephens: To the Stars (2019) – 4/10
324. Nisha Ganatra: Late Night (2019) – 6/10
325. Rupert Goold: Judy (2019) – 6/10
326. Destin Daniel Cretton: Just Mercy (2019) – 4/10
327. Alma Har’el: Honey Boy (2019) – 6.5/10
328. Rian Johnson: Knives Out (2019) – 6/10
329. Trey Edward Shults: Waves (2019) – 7.5/10
330. Tyler Measom, Patrick Waldrop: I Want My MTV (2019) – 7.5/10
331. Peter Parlow: The Plagiarists (2019) – 4/10
332. Riley Stearns: The Art of Self-Defense (2019) – 6.5/10
333. Marielle Heller: A Beautiful Day in the Neighborhood (2019) – 5/10
334. Benedict Andrews: Seberg (2019) – 5.5/10
335. Paul Downs Colaizzo: Brittany Runs a Marathon (2019) – 6/10
336. Noah Baumbach: Marriage Story (2019) – 7/10
337. Fernando Meirelles: The Two Popes (2019) – 6.5/10
338. James Mangold: Ford v Ferrari (2019) – 6.5/10
339. Annabelle Attanasio: Mickey and the Bear (2019) – 6/10
340. Michael Tyburski: The Sound of Silence (2019) – 6/10
341. Lulu Wang: The Farewell (2019) – 7/10
342. Noboru Iguchi: Aku no Hana (2019) – 1.5/10
343. Luis García Berlanga: El Verdugo (1963) – 7.5/10
344. Johnny Ma: Huo Zhe Chang Zhe (2019) – 6/10
345. Hideki Takeuchi: Tonde Saitama (2019) – 6/10
346. Anthony Chen: Re Dai Yu (2019) – 5.5/10
347. Rima Das: Bulbul Can Sing (2018) – 6/10
348. Toshiyuki Teruya: Senkotsu (2019) – 5/10
349. Pema Tseden: Qiqiu (2019) – 6.5/10
350. Tashi Gyeltshen: The Red Phallus (2018) – 6/10
351. Gavin Hood: Official Secrets (2019) – 5.5/10
352. Matt Bettinelli-Olpin: Ready or Not (2019) – 5.5/10
353. George Miller: Mad Max: Fury Road (2015) – 6.5/10
354. Kristina Grozeva, Petar Valchanov: Bashtata (2019) – 6/10
355. Jacek Bromski: Solid Gold (2019) – 5/10
356. Hari Sama: Esto no es Berlín (2019) – 4.5/10
357. Salvador Simo Busom: Buñuel en el laberinto de las tortugas (2018) – 5/10
358. Roy Andersson: Om det oändliga (2019) – 7/10
359. Joseph P. Mawra: Murder in Mississippi (1965) – 4.5/10

styczen

g19

360. Cédric Kahn: La Prière (2018) – 5.5/10
361. Sonja Prosenc: Zgodovina ljubezni (2018) – 6/10
362. Richard Stanley: Color Out of Space (2019) – 4/10
363. Justin Benson, Aaron Moorhead: Synchronic (2019) – 5.5/10
364. Herbert J. Biberman: Salt of the Earth (1954) – 6.5/10
365. Jeff Barnaby: Blood Quantum (2019) – 2/10
366. Radu Muntean: Alice T. (2018) – 6/10
367. André Téchiné: Les Roseaux Sauvages (1994) – 8/10
368. Daniel Scheinert: The Death of Dick Long (2019) – 5.5/10
369. Jocelyn DeBoer, Dawn Luebbe: Greener Grass (2019) – 6/10
370. Gurinder Chadha: Blinded by the Light (2019) – 5.5/10
371. Gabriela Calvache: La Mala Noche (2018) – 5.5/10
372. Antoneta Kastrati: Zana (2019) – 6.5/10
373. Le-Van Kiet: Hai Phượng (2019) – 5/10
374. Jill Culton: Abominable (2019) – 5/10
375. Lewis Milestone: The Strange Love of Martha Ivers (1946) – 6.5/10
376. Lila Aviles: La camarista (2018) – 6/10
377. Rubén Mendoza: Niña errante (2018) – 5/10
378. Fabrice du Welz: Adoration (2019) – 5/10
379. Xavier Dolan: The Death and Life of John F. Donovan (2018) – 3.5/10
380. Sophia Takal: Black Christmas (2019) – 3.5/10
382. Alaa Eddine Aljem: Le Miracle du Saint Inconnu (2019) – 6.5/10
384. Olivier Assayas: Demonlover (2002)
385. Benny Safdie, Josh Safdie: Uncut Gems (2019) – 7.5/10
386. Noah Hawley: Lucy In The Sky (2019) – 4/10
387. J.J. Abrams: Star Wars: The Rise of Skywalker (2019) – 4/10
388. Sion Sono: Ai-naki Mori de Sakebe (2019) – 6/10
389. Shin’ichirô Ueda: Kamera o Tomeru na! (2017) – 6.5/10
390. Marius Olteanu: Monștri. (2019) – 6/10
391. Jon M. Chu: Crazy Rich Asians (2018) – 5/10
392. Roman Polański: J’accuse (2019) – 6.5/10
393. Sam Mendes: 1917 (2019) – 6/10
394. Edward Norton: Motherless Brooklyn (2019) – 6/10
395. Christian Alvart: Abgeschnitten (2018) – 5/10
396. François Truffaut: Tirez sur le pianiste! (1960) – 6/10
397. Jacques Becker: Casque d’or (1952) – 7.5/10
398. Stanley Kubrick: Dr. Strangelove or: How I Learned to Stop Worrying and Love the Bomb (1964) – 8/10
399. Charles Laughton: The Night of the Hunter (1955) – 8/10

SERIALE

Berlin Station (sezon 3)
Bez vědomí
Big Little Lies (sezon 2)
Big Mouth (sezom 3)
Billions (sezon 4)
Bonding (sezon 1)
Brooklyn Nine-Nine
Carnical Row (sezon 1)
Catch-22
Chernobyl
City on the Hill (sezon 1)
Crazy Ex-Girlfriend (sezon 4)
Dark (sezon 2)
Derry Girls (sezon 2)
Divorce (sezon 1-3)
Euphoria (sezon 1)
Flack (sezon 1)
Friends from College (sezon 2)
Game of Thrones (sezon 8)
Gentelman Jack (sezon 1)
Glow (sezon 3)
His Dark Materials (sezon 1)
I am The Night (sezon 1)
Jessica Jones (sezon 3)
Killing Eve (sezon 2)
Mindhunter (sezon 2)
Modern Family (sezon 10)
Orange is the New Black (sezon )
Our Boys
Our Planet (sezon 1)
Peaky Blinders (sezon 5)
Pose (sezon 2)
Rain (sezon 2)
Rick & Morty (sezon 4)
Santa Clarita Diet (sezon 3)
Sex Education (sezon 1)
Spy
Stranger Things (sezon 3)
Succession (sezony 1-2)
Sundeland Til I Die (sezon 1)
The Blacklist (sezon 6-7)
The Crown (sezon 3)
The Good Fight (sezon 3)
The Loudest Voice
The Morning Show (sezon 1)
The OA (sezon 2)
The Outlander (sezon 3)
The Umbrella Academy (sezon 1)
The Watchmen (sezon 1)
The Widow (sezon 1)
Tidelands (sezon 1)
Trinkets (sezon 1)
Too Old To Die Young
Trinkets (sezon 1)
True Detective (sezon 3)
Unbelievable (sezon 1)
Veep (sezon 7)
Wiedźmin (sezon 1)
Workin’ Moms (sezon 1-3)
Years and Years (sezon 1)

Kasia Film Brak odpowiedzi

W kinie: Oficer i Szpieg

oficeri

 

OFICER I SZPIEG
polska premiera: 27.12.2019
reż. Roman Polański

moja ocena: 6.5/10

 

Każdy kolejny film Romana Polańskiego wystawia nas na coraz poważniejszą próbę mierzenia się z nieśmiertelnym dylematem, czy można oddzielić dzieło od jego twórcy. Za reżyserem od około pół wieku ciągnie się oskarżenie o gwałt, które mało prawdopodobne, iż znajdzie swój finał na sali sądowej w USA. W dobie #MeToo biografia Polańskiego wydaje się jeszcze bardziej ambiwalentna i ponura pod względem moralnym. A jednak pomimo tego twórca “Dziecka Rosemary” od dekad z sukcesami realizuje się w roli filmowca, wielokrotnie udowadniając, jak doskonale rozumie filmową materię i jak świetny warsztat posiada. “Oficer i Szpieg” to kolejny tego dowód. Sprawie z przełomu XIX i XX wieku niesłusznie oskarżonego o szpiegostwo oficera francuskiej armii Alfreda Dreyfusa (Louis Garrel) Polański nadaje zaskakująco aktualny kontekst. Uczynił w niej pierwszoplanową postacią niejakiego majora Georgesa Picquarta (Jean Dujardin), który najpierw doprowadził do skazania Dreyfusa, za co nagrodzono go zawodowymi awansami, a potem odnalazłszy dowody mogące świadczyć o jego niewinności, wytoczył krucjatę swoim pracodawcom, by naprawić pierwotny błąd. W działaniach Picquarta, najpierw jego mozolnego, totalnie nieefektownego śledztwa, a potem uporczywego odbijania się od kolejnych, generalskich drzwi, Polański dostrzegł niszczącą siłę fake newsów, bezceremonialne mechanizmy podważania autorytetów czy nierówne szanse zdrowego rozsądku w starciu z przesądami, uprzedzeniami, a nawet fałszywymi ekspertami. Brzmi znajomo, nieprawdaż? Reżyser znakomicie wydobył współcześnie ważne tematy z historii, która wydarzyła się w odległych czasach III Republiki. Zawarł w niej prostolinijną pochwałę dla walki o prawdą i ludzi honoru. Uatrakcyjnił swoją opowieść dodatkowo subtelnym, gorzkim humorem i nadał jej atmosferę Kafkowskiego absurdu. W ten sposób pozornie bezbarwny dramat sądowy w kostiumie stał się filmem na wskroś uniwersalny i przeszywającym swoją spostrzegawczością. Skupmy się więc przede wszystkim na tym, by odnaleźć to jego przesłanie, a niekoniecznie zastanawiać się, ile w Dreyfusie samego Polańskiego i osobistych pretensji reżysera względem – jego zdaniem niesłusznych – oskarżeń z jego przeszłości. Może warto, gdy dzieło tego warte, próbować artystę od niego oddzielić?

 

Kasia Film 1 odpowiedź

Piosenki 2019: 20-1

pio19-20

 

20. Orville Peck – Hope To Die Posłuchaj
Smutne country.

19. Dorian Electra – Flamboyant Posłuchaj
Boy George XXI wieku.

18. Terry vs. Tori feat. David Alonso – Braille Posłuchaj
Elektronika z kasety magnetofonowej.

17. Mura Masa & Clairo – I Don’t Think I Can Do This Again Posłuchaj
Młodzież rozpycha się łokciami.

16. Rebeka – Pocałunek Posłuchaj
Piękne, bo szczere wyznanie.

15. Pond – Daisy Posłuchaj
Zawadiacki pop z Antypodów.

14. Carly Rae Jepsen – Want You In My Room Posłuchaj
When I’m good I’m very very good but when I’m bad I’m better.

13. Pure Bathing Culture – All Night Posłuchaj
Tak by brzmiało Fleetwood Mac, gdyby zaczynało dzisiaj.

12. Haim – Now I’m In It Posłuchaj
Dziewczyny z letnią, ożywczą energią.

11. Hatchie — Obsessed Posłuchaj
Można mieć na jej punkcie obsesję.

10. Angel Olsen – Lark Posłuchaj
Zarówno wizjonerskie, jak i przystępne.

9. Molchat Doma – Zvezdy Posłuchaj
Post punk na Białorusi ma się znakomicie.

8. Therapie Taxi – Candide Crush Posłuchaj
Zabawa po francusku.

7. Rina Sawayama – STFU! Posłuchaj
Pod totalny prąd j-popowi.

6. Aldous Harding – The Barrel Posłuchaj
Dziwnie, czarująco i szlachetnie.

5. Lizzo – Juice Posłuchaj
Bez żadnych kompleksów.

4. Georgia – About Work The Dancefloor Posłuchaj
Bombastyczny powrót do hitów z przełomu poprzednich dekad.

3. Jakuzi – Şüphe Posłuchaj
Porywa rozmachem i atmosferą.

2. FKA twigs – Cellophane Posłuchaj
Magia, intymność, smutek, geniusz.

1. Sharon Van Etten – Seventeen Posłuchaj
Sharon Van Etten i FKA twigs to moje dwie ulubione postacie w muzyce w minionym roku – zupełnie różne od siebie, ale trafiające do mnie całkowicie. “Cellophane” i “Seventeen” to właściwie dwa numery jeden ex aequo. Kolejność ostatecznie nadałam taką, a nie inną ze względu na płytowe zestawienie i w ten sposób sprawiedliwie wyróżniam obie wokalistki. Ranking piosenkowy to ostatnia odsłona mojego tradycyjnego podsumowania roku, ale na kolejną jego odsłonę wcale nie będzie trzeba czekać kolejne 12 miesięcy. Na pierwszy kwartał 2020 planuję podsumowania dekady (dziesięciolecia jak ktoś woli) 2010-2019, na które złożą się zestawienia 100 filmów, 100 płyt i 200 piosenek. Stay tuned!

 

Playlista na YOUTUBE oraz na Spotify

Kasia muzyka, ranking/podsumowanie Brak odpowiedzi

Piosenki 2019: 40-21

pio19-40

 

40. Patience – The Girls Are Chewing Gum Posłuchaj
Piosenka o smaku gumy Turbo.

39. Dua Lipa – Don’t Start Now Posłuchaj
Zabawa zaczyna się z tą dziewczyną.

38. Charli XCX & Christine and the Queens – Gone Posłuchaj
Kolaboracja sezonu.

37. Girl in Red – I’ll Die Anyway Posłuchaj
Skandynawski optymizm.

36. Lower Dens – Young Republicans Posłuchaj
Wcale nie tak poprawny politycznie pop.

35. The Regrettes – I Dare You Posłuchaj
Girls just wanna have fun.

34. Terror Jr – Straight From The Bottle Posłuchaj
Nie czas myśleć o konsekwencjach.

33. Caroline Polachek – Door Posłuchaj
Wyważanie drzwi z gracją.

32. Kakkmaddafakka – Frequency Posłuchaj
Częstotliwości przebojowe.

31. Hockeysmith – Lonely Loving Me Posłuchaj
Shura to lubi.

30. Local Natives – Café Amarillo Posłuchaj
Postój dla zagubionych poetów.

29. Boy Harsher – LA Posłuchaj
Miasto bez aniołów.

28. Holly Herndon – Eternal Posłuchaj
Wieczność zaczyna się jutro.

27. Unperfect – Gots To Give The Girl Posłuchaj
All Saints na nowe dziesięciolecie.

26. Hatchie – Without A Blush Posłuchaj
Pewność siebie na najwyższym poziomie.

25. Billie Eilish – Bury a Friend Posłuchaj
Hymn czasów Tik Toka.

24. SOAK – Déjà Vu Posłuchaj
Nic dwa razy się nie zdarza.

23. Sweet Joseph – Corner Store Posłuchaj
Mieszanka najzacniejszych inspiracji.

22. FKA Twigs feat. Future – Holy Terrain Posłuchaj
Stąpanie po muzycznej ziemi świętej.

21. Yeule – Pixel Affection Posłuchaj
Azjatyckie halucynacje.

Kasia muzyka, ranking/podsumowanie Brak odpowiedzi

Piosenki 2019: 60-41

pio19-60

 

60. Maluca – NYC Baby Posłuchaj
Miastowa dziewucha.

59. Lost Under Heaven – Teen Violence Posłuchaj
Z agresją im do twarzy.

58. Devon Welsh – Dreamers Posłuchaj
Manifest w formie piosenki.

57. Wallows feat. Cairo – Are You Bored Yet? Posłuchaj
Dzisiejsza muzyka młodzieżowa.

56. Kacy Hill – To Someone Else Posłuchaj
Muzyka pod wakacyjne lenistwo.

55. Kraków Loves Adana – Follow The Voice Posłuchaj
Elektroniczna nostalgia.

54. Jess Cornelius – No Difference Posłuchaj
Piosenka nieoczywiście motywacyjna.

53. Ciara – Thinkin Bout You Posłuchaj
Słodkości z list przebojów.

52. Bat For Lashes – Kids In The Dark Posłuchaj
Muzyka wieczorową porą.

51. CocoRosie – Smash My Head Posłuchaj
Psychodeliczne szepty i krzyki.

50. Kindness feat. Robin – Cry Everything Posłuchaj
Pop o lekko kwaśnym smaku.

49. Grimes & i_o – Violence Posłuchaj
Together in Electric Dreams.

48. Velvet Negroni – Kurt Kobain Posłuchaj
Smoliste r’n’b w postmodernistycznym zwierciadle.

47. Litku Klemetti – Sinä tiedät sen Posłuchaj
Fińska prowincja tańczy i śpiewa.

46. Winona Oak – Break My Broken Heart Posłuchaj
Lana Del Rey spotyka Winonę Ryder.

45. Orion – Time For Crime Posłuchaj
Czas na zbrodniczo dobry electro-pop.

44. Julien Chang – Memory Loss Posłuchaj
Z lekkością klasyki chillwave’u.

43. Jay Som – Superbike Posłuchaj
Otulająca kakofonia.

42. The Japanese House – Something Has To Change Posłuchaj
Delikatność aksamitu, szlachetność diamentu.

41. Sudan Archives – Confessions Posłuchaj
“Black Vivaldi Sonata”.

Kasia muzyka, ranking/podsumowanie Brak odpowiedzi